"Выпис з книг кгородских староства берестейского". 20.01.1668, 1670. Актыкацыя ліста Міхала Пацея, епіскапа ўлад. І берасцейскага, якім паведамляецца, што жыды берасцейскія здаўна жылі на плацах Казьмадзям'янаўскай царквы, дзе сабе дамкі пабудавалі. У 1611 годзе, па дазволу Іпація Пацея, яны плацілі чынш штогод з тых грунтаў на карысць царквы кафедральнай у рукі пратапопа ў памеры 20 зл. А паколькі непрыяцеля горад гэтыя дамы былі спаленыя, гэтым лістом (Варшава, 14.07.1661 г.) дазваляем тым жыдам адбудавацца ў межах тых жа грунтаў і плаціць той жа чынш на тых жа ўмовах.
У 1668 годзе Міхал Пацей дазволіў тым жыдам свабодна займацца шынкарствам, купецтвам і гандлем, што стала важным крокам у іх эканамічнай актыўнасці ў Берасці. У дакуменце Арк. 5 выпіс ад 5.03. 1690 згадваецца актыкацыя ліста 1656 года, у якім пратапоп берасцейскі скардзіцца на тое, што ў Берасці і на прадмесці згарэлі тры цэрквы. Святары тых цэркваў выступалі з пратэстам і настойліва прасілі, каб на грунтах, дзе раней размяшчалася царква Казьмы і Дзям'яна, а дзе цяпер былі пабудаваныя дамы жыдоў, гэтыя дамы былі неадкладна знесены.
Дадзеныя факты адлюстроўваюць складанае ўзаемадзеянне паміж рознымі рэлігійнымі і этнічнымі супольнасцямі ў Берасці ў XVII стагоддзі, а таксама ўзровень уплыву духавенства і мясцовых улад на жыццё горада і яго насельніцтва.
Крыніца: ЛІТОЎСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ ГІСТАРЫЧНЫ АРХІЎ. Фонд: 264 Каразия Повилас (1887-1955). 245.
